Çok şiir okudum, eylül’ü diline dolayan,
Yağmur hasretiyle, nisan’da ıslanan.
Mayıs’ta bahar kokusunu özleyen
Ve Ağustos sıcağında rapsodi yapan.

Ama, tekmili birden bende şimdi,
Gücenmesinler diye çağırdım dizelere
El ele tutuştular, oniki kardeş misali,
Sonra bölündüler, dört mevsimlere

Ocak,
Soğuk getirdin, kucak kucak

Şubat,
Sen de uyanır yavaşça nebat.

Mart,
Kazma, kürek yaktırma, havayı tart.

Nisan,
Rahmet ayısın, ne de olsan.

Mayıs,
Bahar geldi böcekler, topraktan çıkınız.

Haziran,
Güneşle işbirlikçi, yakıyor nazaran

Temmuz,
Vergileri ödeyelim, ver omuz

Ağustos,
Ateşböceği müzik çalıyor, şuursuz

Eylül,
Açılırken okullar, heyecan yapıyor her gönül

Ekim,
Rüzgarları üfürür, nitekim

Kasım,
Soğuklarda başlar yasım

Aralık,
El çekmez soğuk, bağrında var karalık.

Bir yılın şarkısıdır aylar,
Onlarla başlar ve biter sevdalar.
Yüreklerde açılır nice yaralar.
Şifa vermez, sakladıkları burçlar.

Mevsimler dört döner etraflarında,
Zaman bir bardak su gibi boşalır
Hükmederken rüzgara, yağmura, kışa,
Başlarken hayat beşikte,
Son bulur mezarda, hayatın freni boşalır.