7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1798
Okunma
ilk defa
henüz on yaşındayken
annemin
soğumuş yüzünde gördüm
ölümü...
gözlerimle
gördüm..
bir yanılsama
bir karabasan
değildi..
düpedüz ölümdü..
bahara
düşer gibi
düşmüştü
otuz beşindeki
bir yüreğin
pembeden
beyaza geçmiş
yanağına...
ölüm.
kır çiçekleri
toplar gibi
imame kadın
topladı
bütün düşlerimi
annemin bedeninden..
ve
yakasız
gömlekle
paketledi
sıkıca...
bir daha
hiç ölü görmedim..
yalandan
değil belki
icabı budur diye
ağladım
taziyelerde...
icabı budur diye
rahmet diledim
gidenlere..
şimdi..
çok ötelerdeyim
o yıllardan
her neyle
kazınmışsa
o gün belleğime...
gözümün
kıyısında
asılı durur
hala
teni
yeni soğumuş ölü..
ilk defa
henüz on yaşındayken
annemin
soğumuş yüzünde gördüm
ölümü...
27/04/2011
ödemiş