canına hiç değdi mi
böyle isyanlar can kirvem
bana bu aralar hep değiyor
artık batıyor başkasının derdi istemeden

görmemeliydi gözlerim
bu hezanet zamanın orta yerinde
hiç sorma be kirvem
sevda yeline kapılmak yakışmıyor fukaraya
cahilliğimden değil zaafımdan bilirim

ah yok yok be kirvem deşme sancılarımı
ne olmadıki
bu son yüzyılda
(gereksiz ....)
(ne alaka ...) olmuş aşk
ah be kirvem dedimya cahilliğimden değil
vazgeçmeler anlık borsa gibi
gitmelerse hep sıradan
yavşakça kadın gülümsemeler
süslemiş tarihi beyoğlu sokaklarını
sultan ahmete bile damsız almıyor görevli

ah be kirvem bunlar neki hele
kurda çakala kalmış ekmek
yiğitlik dediğin hikaye
güldürüyor insanları
edepsizlik mizah

öğle fiyakalı abiler nerde kaldılar
özledim muhabet dolu ellerde oltu taşlarıyla
bir uctan bir uca renkli uçurtmalar
çocuklar yok mu çocuklar yok artık sokaklarda
internet salonlarında savaşıyorlar

nam; şöhret
racun; zorbalık
cömert; zayıf
bu aralar sandığın gibi değil kirvem
aman duymasın ustadım ahmet arif
diyarbekir bile değişmiş
burda olsa efkarlanıp kapalı bir kahvede
sigara bile içemeyeck
hele mazallah düşünmak bile yasak
ah be kirvem sorma halimi hasmıma
artık bende yokum
ufaktan toparlanayım gider ayak..