3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1898
Okunma
Ben gökyüzünde asılı acemi mehtap
Sen kaç göğü ateşe vermiş
Yüzlerce yıldız..
Keşke yok, yaşanan an oldu sende
Ağıt yok, gülüşlerin yüzümde..
Mutsuzluğu özgürce sildim
Silkeledim bir kalemde..
Gecemi aydınlatan yanına sokuldum
Düşlerimi yorgan yapıp sardım tenini
Gölgen üşüttü, varlığında ısındım..
Geride yorucu kalıntılar
Unuttum gitti yansa da yüreğimdeki sızım..
Şimdi
Daha çok suskunlaşmışım saklılıklara.
Gelecek (mi) bilinmez
Dile vuran o söz.
Belki bir gün saklanmaz
Uğrar mı ki bu cana?
Hadi gel; dudağımın kıyısında bekliyor kahkaha..
Zeynep A. Edirne
Şiirin sahibi
Cevap Yaz