bir sevda türküsü dillenirdi dudaklarında
sevda ile söylediğine inandım
gonca gül açardı seninle baharda
seninle baharlara inandım...

mürettebatını kaybetmiş bir kaptanım ben
bilemem uçsuz bucaksız denizlerin yolunu
yoktur kulaklarımda bahriyeli düdüklerinden eser
bir yaralı martı olurum denizlerde apansız
kanar kanatlarım pervaz vuramam göklere
bilmezdim sevda yangınlarının kanattığı yarayı
kanın teni yaktığına inandım...

zamansız uykuya dalar gözlerim
yorgun argın ve bitap düşerim
sebebi yok ki uyanık kalmanın
sebeplerin nedenlerine seninle inandım

anlamadığım bir müzik çalar odamda
bir o kadar güzel ve bir o kadar ince
anlamsızca açılır cam rüzgarla beraber
bir korku dolar içime kulağımda müzik sesleri
çıldırırcasına bağırmak geçer içimden
kazanmıştır yine savaşını bilinmezlerin orduları
bilinmezler içinde kavgalara inandım

gidiyorum diyesim var artık
kalamam diyesim var
kalamam artık
gitmeye inandım...
seni sevmeye inandım...

İshak SAKA