Göçüp giden hikayelerini bilmem,
Bilmem esmer saçlı kavgalarını yalanın,
Özledigim emekten yana bir umud,
Akşam alacasında kapısını çaldıgım aşk.
İşsiz yürekleri kavgalıdır bu ülkenin,
Anadolu ,Yörük otagı ,türkmen çadırı ,
Birde derince okyanusları taşır gözleri,
Esmer memeli toprak kadınlarının,
Onlarla devrimler yapacaktık,
Mavi bisikletli türk çocukları ile,
Olmadı ,saçları röfleli kapitalizm,
Dikenli tellerini saldı ellerimize,
Adına liberal ekonomi,dedi,
Onun için anlamı kalmadı,
Bilirim ben bu ülkeyi böyle sevmedim,
Özgürdü benim kadınımın saçları ,
Öncül akedemik otagları vardı bilgeligin,
Sonra ,karlı dagları kadar yüksek umudları,
Bir korku aldı yürekleri ,kaçmak vardı yalandan,
Dedim ya bilmem göçüp giden hikayeleri ,
Balkanlardan ,batumdan ,heleki Kerkük ,
Şimdi mavi bisikletli türk çocukları ,
Ve ben bir memleket sevdalısı ,aglıyoruz ,
mahpus kadın saçlarına bu ülkenin,
karanlıktayız ,cenneti bekliyoruz köhneligimizle!


2011-alanya