Taptuk dergâhında, Yunus’tur sözü
Sivas illerinde, Veysel’dir sazı
Şarkı nağmesinde, türküdür özü
Şairin VİRDİDİR, Mustafa Ceylan.

Sunumda; salonun, tek hâkimidir
Hece denen filmin, son çekimidir
Şiir hastanesi, başhekimidir
Şairin DERDİDİR, Mustafa Ceylan.

Kim bilir kaç çırak, geçti elinden
Şair geçinenler, çeker dilinden
Neler çekti usta, hece dalından
Şairin GARDIDIR, Mustafa Ceylan.

Dışı bizi yakar, içi yaralı
Kem söz söylesen de, olmaz oralı
Hıçkırır bestede, dağlar maralı
Şairin MERDİDİR, Mustafa Ceylan.

Duyguların hası, onda beslenir
Ulaşması çok zor, yâre seslenir
Köroğlu misali, dağa yaslanır
Şairin YURDUDUR, Mustafa Ceylan.

Şerre iyi demez, göz göre- göre
İnancını süsler, ahlâkla töre
Gülerken ısırır, yerine göre
Şairin KURDUDUR; Mustafa Ceylan.

Örnek ailesi, evi, barkıyla
Hayatı döndürür, şiir çarkıyla
Güzel demek lâf mı, yorum farkıyla
Şiirde ORDUDUR, Mustafa Ceylan.

Şekerle savaşı, çok uzun sürdü
İstemezdi o da, böyle bir derdi
Kalan ömrünü de, Gülce’ye verdi
Ötenin ARDIDIR, Mustafa Ceylan.

Necati ne gördü, onu da söyler
Ceylan’ı tanıyor, şehirler köyler
Şimdi Antalya’da, günü gün eyler
Şiirde PARDIDIR, Mustafa Ceylan.

22.04. 2011

Vird: Zikir, terennüm
Pardı: Torak damlarda çatıya döşenen geniş ve kalın, ardıç ve çam keresresi.