3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1485
Okunma
Beni böyle yüz üstü bırakıp gittiğinde,
Gece mâteme döndü, gökyüzü kan ağladı
Bir sokak kedisinden farkım kalmadı benim,
Saatler bir bir durdu, sanki zaman ağladı
Bu âni terk edişin, pek içime sinmiyor
Öfkem hiç azalmıyor, ızdırabım dinmiyor
Sarhoş adımlarımın adresi bilinmiyor
Sabır selama durdu, belki isyan ağladı
Sen hâlâ dönmüyorsun, dünya dönse ne yazar
Sanma ki sensizliğe alıştım azar azar
Karanlık bir köşede bir enkaz halinde yâr
Beni yıllardan beri sevdin sanan ağladı
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz