Sordu biri bana âşk nedir diye.
“ Ben olda anla ” diyebileydim keşke bende
Hüdâvendigâr Celâleddin-i Rûmi gibi…

Ey mübarek âşk
Asıl vatanımın ne güzel iklimisin sen
Ruhum seninle nefes alır ancak
Aslıma rücû ederim seninle
Tek gayemsin sen ey âşk.

Zerren düşeydi eğer
İblisin gönlüne
O an secde ederdi Âdem’e
Devam eder yükselirdi şânı
Kurtulurdu lânetten sayende âşk

Ey âşk ne yücesin ki,
Tüm yücelikler cüce kalır şânından...

Sen olmayaydın hâlim perişan olurdu ey âşk
Mâna yoksun olurdu, sırlar saçılırdı âleme
Mahrem bilmezdi insan evlâdı,
Hayvan olurduk hep birden

Ya mübarek âşk, varlığını bize bildirmen ile
Şeref sahibi ettin biz değersizleri.
Kölelik saadetimdir emrinde
Yoluna ser vermek, cihân kârım oldu.

Ya sen olmayaydın maz’Allah
Kim bilirdi Mecnûn’u, kim tanırdı Leylâ’yı?
Ferhad nereden bulurdu o gücü, Şirin neylerdi?

Sıkılırdı canımız, tadı olmazdı gönlümüzün
Allah seni ömrümüzden eksik etmesin ey âşk

Adın anılsa coşuyorum ey âşk, kesme sarhoşluğumu.

Ben varlığınla neşelenirim,
Razıyım senden her gelene,
Sende razı mısın benden söyle?

Bırak ben ömrümün tamamında uşağın olayım,
Yanında olmaktan başka şeref bilmedim,
Bilmem, bilmekte istemem ey güzel âşk...

Senin adın dilimde besmele,
Her işimin başında sen varsın,
Sonu sana varıyor her işimin ey âşk.

Vallahi olmadığın her an nasıl yanarım,
Yedi düvel uzaktan, yedi el yabancılar bilir beni ey âşk...

Canımı kucağında alsın alabilirse Azrail,
Sen onu da utandırırsın ey mübarek âşk...

Senin karşında varlığımdan utanırım,
Sen varsan, ben yokum ey âşk...

Ellerim ne dersen onu işler,
Kulağım senin sesinden başkasına sağırdır artık.
Dilimde sensin vird’im ey âşk...

Ayaklarım sana koşarsa zahmet bilmez, yalın ayak
Dağda çölde bileklerime kadar kanıma batsam da
Varırım sana, hem de gülerek ey âşk...

Burnum kokuna alışmış, senin olmadığın her yer
Tabakhane mesabesindedir artık bana,
Kokun ile gülistana düşerim, bülbülün olurum ey âşk...

Senden başka ne söylersem küfürdür dilime,
Benim dinim imanım sensin âşk...

Takatim yok senden ayrı kalmaya,
Nefesim kesilir, iştahım biter yaşamaya mübarek âşk.

Ey âşk bilirsin ki sen beni bırakırsan ölürüm,
Hicrânın fermanıdır katlimin,

Eğer ki bununla mesûd olacaksan,
Yaşamak o zaman haramdır bana...

Ya git ben öleyim huzurla, ya da al beni sinene,
Ölene kadar sar beni bir tek sen ey güzel âşk...

‎Senin yolunda ölenlere imrenir Şehidler bile.

Ey âşk seni daha fazla söylemeye ar ederim
Varım yoğum aklım ve ruhum sensin artık
Beni benden iyi biliyorsun, konuşturma boşuna
Yanında dünya kelâmını en büyük günah bilirim âşk…


00.30 - 21 Nisan 2011 / Perşembe