Bülbüller tedirgin kuşlar tedirgin,
İnsanlar acayip olmuş kudurgun,
Bilmem nasıl olur yarın öbür gün,
Azgınlık başını almış gidiyor.

Yetiştiren biziz katı kabayı,
Unutmuş tanımaz evlat babayı,
İnkarcı suçlular etmez töbeyi,
Azgın nesil zaman gelmiş gidiyor.

İki ayaklı yılan kırık kanatlı,
Atom füze kimyasalcı sanatlı,
Çok bilmiş uğraşır bilim inatlı,
Doğada düzeni silmiş gidiyor.

Gökyüzü düzensiz hıçkırıp ağlar,
Kurudu yeşermez ovalar dağlar,
Hal böyle giderse bize ne sağlar,
Doğada düzensiz kalmış gidiyor.

Yazık olur yaşla yanan kuruya,
Hedef hep ileri bakma geriye,
Ölen ölür lazım kalan diriye,
Çaresiz farkında olmuş gidiyor.

Hal böyledir durum budur gidişat,
Elinden geldikçe insanı yaşat,
Doğruyu kucakla eğriye taş at,
Farkında olmadan gülmüş gidiyor.

Veysel der; Olmasın bitsin bu sorun,
Bağırsan haykırsan duyulmaz carın,
Ne olur ne olmaz bilinmez yarın,
Belliki sonumuz gelmiş gidiyor.