Günün en sevdiğim zamanı bu herhalde
Gündüzün sona ermesiyle başlayan uzun gece
Kargaşadan, kalabalıktan ve stresten uzak
Baş başa kaldığım ve sırlarımı paylaştığım kendimce
Herkesten ve her şeyden ırak
Bırakıyorum gecenin kollarına kendimi sessizce
Dış dünyaya umarsız
Gidiyorum istediğim yere hayallerimle
Gözlerimi kapayıp, sadece düşünerek
Karanlığın içinden açıyorum , apaydınlık bir pencere
Çıkıyorum zahmetsiz seyahatlerime gönlümce
Kuş seslerini duyuyorum önce
Başımı kaldırdığımda masmavi gökyüzüne
Bulutların üstünde vals yapıyorlar sanki
Birbirleriyle uyum içinde kanat çırpıyorlar ahenkle
Alkış yaptırıyor sanki hafiften esen rüzgar
Ağaçların yapraklarına, bu gösteriye
Ormana asalet katan gölün üstündeyim
Tahta bir salda tabiatla iç içe
Her bir yanı nilüfer çiçekleri sarmış
Nazlanarak süzülüyorlar gölün üstünde çepeçevre
Üstlerinden göle atlayan kurbağaların sesi bile
Mistik bir melodi gibi geliyor , dinleyince
Huzur kaplıyor her yanımı gerçekten hissedince
Birden bire dört bir yanı kuşatarak gelen sis
Ürkütmüyor aksine , haz katıyor yüreğime
İçime çekerken , çiseleyen yağmurun getirdiği
Toprakla karışık ,doğaya has kokuyu
Arınmış ruhum karşılıyor misafir gelen uykuyu…