Merhaba Güler hanım. Her şeyden önce; çok düşünen insanların az uyku kaderidir, bunu belirtmeliyim. Duyu organlarının keskinliğine, onu etkileyen bileşenler resmen aşıktır diyebilirim. Hiç rahat vermezler ki! Kovarlar gecenin karanlığını, imgeleri uzatırlar gül bahçesinin kokusundan, dikeninden, bütün renklerinden! Oda oda dolaşırsın. Tüm sevdiklerin, değer verdiklerin, sözün özü her beden uykudadır. Seyrine bakmaya doyamazsın. Sonra, ayaklarının ucuna basarak pencerenin önüne gidersin veya balkona çıkarsın. Bütün evlerin ışıkları sönmüştür ve anlarsın ki bir tek sen varsın ayakta. Farklılığın bulutları yağmurlar döker beyaz sayfalara. Derdin olur, dert ortağın olur sokak kedileri ve bir selam yollarsın beneklerine. Sitem edersin insanlara! Yarın siz sokakları arşınlarken işte ben o zaman yumacağım gözlerimi diye. Davul, zurna çalsanız da burnumun dibinde ve bizim oralardan olsa da bütün ezgiler; kendiniz çalın kendiniz söyleyin emi diye…
Şiirinizi en kalbi duygularla kutluyor, gönül dolusu selam ve saygılarımı sunuyorum….