4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1029
Okunma
Dumanlar yüzerken dağların omuzlarında,
Asil bir yalnızlık çöker yeşilin ortasına.
Mavi ve yeşil aynı kalıpta erirken,
Köprüler oluşur gönül yollarında.
Rüzgâr konuşur yamaçlarında çamların,
Dolaşır kuşlar kollarında baharın.
Açıklı koyulu renkler uçuşurken,
Misk kokuları yayılır toprağın.
Yollar vardır,kıvrılır eteğinde ormanın,
Yollar vardır,kesişir acıyla ansızın.
Ne dikenler kanatır yokuşlarken inerken,
Ruhun hatırlatır, topraktır son durağın.
Nice kervanlar geçmiş tarihin yollarından,
Dilsiz şahitler kalımış bir tek arkalarından.
Eşyalar değerlenmiş antika oluyorken,
Sahibi çoktan göçmüş bu diyardan,bu asırdan...
5.0
100% (5)
Cevap Yaz