0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1085
Okunma
Kırdığın gönül penceresinden bir baksan
Hangi dağları devirdin sen isyan içindeki insan
Sana söyleyecek tek sözüm yok
Sevda yarasıydı içten içe kanayan
Büyümüş ölüm penceresinde soğukluk
Ne varlık yokluğa küsmüş ne de veryansın etmiş
Çek elini, yüreğini bu bedenden,
Sana ne sitemim var, ne de küskünüm hayattan
Bahsetme dünden, bugünden çok yeller esti, geçti
Karanlığın üstüne doğan güneşlerde sen yoksun
Git gidebildiğince yolun açık olsun varsın
Bilirsin ki sana gönül borcum kalmadı
Alacağın olsun kader deme sakın
Yaşananlar maziye takıldı, kaldı
Yitik sevdaların üstüne...
İlhan Koruyucu
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir
