Bir çocuk besledim içimde,
Adı, aşk olan...
Hayallerimle büyüttüm,
Yedirdim içirdim, delikanlı çağımda.
Şiirler yazdım adına.
Bestelendi,
Kimi şarkı oldu, kimi türkü,
Okundu dillerde.
Ve o şarkılar, türküler içinde,
Her gün, biraz daha büyüdü durdu,
Sevinçle, neşeyle.
Bahar oldu, kış oldu gönlümde,
Güneş oldu doğdu.
Seher vakti, karanlık aydınlanırken,
İçimi huzurla dolduran oldu...
Ne ümitler besledim onun için,
İçimde.
Büyüsün adam olsun,
İnsan olsun diye.
Ama o, büyüdü büyümesini de,
Ne beni tanır oldu, ne gelip hatır sorar oldu,
Adam yerine kurşun oldu, taş oldu,
Yüreğimde.

Şiirin özet hikayesi

...../Şiirdeki konunun kahramanı, gençlik çağını yaşamaktadır.
...../Bu kahraman gençlik çağında birini severdir.
Ve onun hayalleriyle yaşardır. Aylar yıllarca içinde ona beslediği içindeki aşk sevgisi o kadar büyür ki bir gün onunla mutlu bir yuva kuracağını düşünür dururdur kahramanımız.
...../İçinde beslediği ve ismine aşk dediği nesneyle yatar, ve o nesneyle kalkardır. Her anında onun hayali ve onun ilerdeki geleceği vardır.
Bir çocuğun büyümesi gibi büyür durur içindeki aşk.Sever okşar,yedirir içirir giyer giydirir.
...../Ama büyüyünce onun üzerindeki bu gerçek düşünceleri emelleri nedense bir türlü hayata geçmez içinde özenle güzel hayallerle büyüttüğü aşkın kahramanı olan o büyümüştür ve çocuk yoktur artık.
...../Kahramanın içinde aylarca ve yıllardır özenle büyüttüğü, o kahraman çocuk, büyümüştür ve bir gün ansızın kanat çırpıp kuş olmuş uçmuştur yuvasından.
Yuvasından büyüyüp uçan, bu adına aşk dediği pek çok sevdiği o güzelim kuş bir daha da geri dönmemiştir.
...../Aşk arada bir kendisini büyüteni görse de, tanımaz olmuş bir yabancı olmuştur içinde yüreğinde büyütene. Sadece uzaktan uzağa soğuk bir merhabadır ve hal hatır sormadır sevginin karşılığı.

A.Yüksel Şanlı er
15 Nisan 2011