Hayal rüzgarım essin küçük kıvrımlarındayken dünyam,
Sakin denizlerinden birden fırtınaları söküp koparan,
Geç olmuş sevdaları çoktan uzaklara sürgün sayılan,
İşte;
o fırtınalarımın içinde sessiz ol konuşma sakın benimle..



Yalansız acımasız aksiydi aynalarıma çizgileriyle vuran,
Hayat akarken eksilterek ,şu hatıra çizgilerini bırakan,
Utanmıyor ki, aşktan,geceli gündüzlü bana özgü sevdadan,
İşte;
o fırtınalarımın içinde sessiz ol konuşma sakın benimle...



Varsın olsun uzakları,mesafeleri kilometreleri konsun,
Masmaviliğini yitirmiş göklerimde şu grisinde kaybolsun,
Haykıramadığında senin sokaklarına ,o ruhunda sussun,
İşte;
o fırtınalarımın içinde sessiz ol konuşma benimle..


Bakma sen, beyaz saçlarıma,hala o çocuksu düşlerinde,
Sanma sakın ölü hayatların mavileri güneşi kaybetmiş içinde,
Hala bakar umutla kaz ayağı çizgili gözleriyle sütmavilerine..
İşte ;
o fırtınalarımın içinde sessiz ol o an konuşma sakın benimle..