YOLUNA GÜLLER DÖKTÜM

Hasretimin mirası, hicran oldu canımda
Sızlar gönül yarası, ayrılık destanımda
Rüya seni beklerken, gözümden yağmur yağar
Yine gece karası, yine yoksun yanımda.

Kışın ayazı, karı; yüzüstü yıkar beni
Şafak yokuş yukarı, düzüne al bedeni
Hayalim emeklerken, umuda ışık doğar
Ömrümün nur akarı, bu sevda yakar teni.

Türkünü ezberlettim, bülbülün şen diline
Rüzgârı ilerlettim, senli seher yeline
İlkbaharı yüklerken, nisan güzden yaz sağar.
Kınaları terlettim, ipek kaplı eline.

Kederin raddesinden, derdi yerinden söktüm
Sırrımın maddesinden, dizelere diz çöktüm
Bağrıma haz eklerken, özün özüme sığar
Aşkın nâr haddesinden, yoluna güller döktüm.


Kadir DURAK
(LEBİDERYA)

ESER YAZAR ADINA TESCİLLİDİR
KAYNAK GÖSTERİLMEDEN YAYINLANAMAZ.

"Gözlerden yüreğe inen hasret damlaları; gönül güllerinin hayat çeşmesidir." Kadir DURAK