duygularımın, darmadagın oldugu bir anda
yalnızlıgımla sevişirken kendi iç dünyamda
sana rastladım nasıl olduysa
henüz adını bilmedigim,
gözlerinin koyuluguna hiç rastlamadıgım
kısacası hangi rıhtımdan, nereye yolculuk yapacagını bıle bilmedigim,
dogru yada yalnış bir zamanda sen çıktın karsıma......

sürekli yalnızlıgın rıhtımına yolcu tasıyan gurbetçiler dolasıyordu.
son otobüsünü beklerken uykulu gözlerimle,
yalnızlıgıma sarılıp oturdugum karanlık bir kulubenin bir kaç metre karşısında
bir sigara yaktım dumanını savurdum rüzgarlara
bir anda sen takıldın gözlerimin ucuna
sol kaşın kalkık ve kavisli geliyordu,
göz kapakların geniş,
ve aglamaklı bir geceyi andırıyordu siyah ve iri gözlerin
öylesine derinden süzüyordu ki gözlerim, gözlerini
adeta içimdeki zincirleri kırıp, kırıp açıyordu kalbimin kilidini

...Ve içimde ki çocuk sana dogru yürüyordu yavaş, yavaş ve usulca
ellerimi uzatsam, ellerimi tutarmıydı acaba...?
fıldıyorum bunun ismi gecemi, gündüzmü diye bana haykıran ruhuma
artık senin ismin her neyse sevmek istiyorum sadece susamışlıgımla
...Gözlerinin içinde kendi tebessümümü, gördügüm o anda
tekrar gülümseye bilecegimi gördüm
uzun zamandır soguktan çatlamış dudaklarımla...

ellerim titriyordu sana saılsammı, yoksa tutup kolundan haykırsammı
tekrar, tekrar sevebilecegimi rıhtımda yol alan gubet kuşlarına
yalnızlıktan şikayetçi olan ben degildimde
bir başkasıydı sanki kendi içinde savaş halinde
...Bu gece tüm putları kırdı silip süpürdü kalplerden,
bu gece şaşırmış olmalıydı aşk, kor bıraktı yerine

...Ve o sıcaklıgı hissediyorum artık tenimde
va bütün benligimde,
artık senin ismini koydum yüregime

...ESMER MELEGİM BİR ŞİİR DAHA YAZDIM ÜZERİNE...


...e n g i n g ü n...

...İZMİR KONAK, BAHRİ BABA...