Seni aradı gözlerim.
dün yine.
Seni aradı, gözlerim,
asude şehrimin kalabalık caddelerinde...
Görseydim, bir tek gülümsemen,
tek bir bakışındı özlemim.
Sokak, sokak gezip durduğum şu koca şehrin
insan dolu, yerlerinde…

Rastlayamadım.
Bir rastlasaydım sana.
Bir merhaban, bir kelamın yeterdi,
yetecekti, bana...
Hele bir de, etseydik, birkaç kelam,
çöle dönmezdi, çöle dönmekten kurtulacaktı sana susayan gönlüm…
yağacaktı yağmurlar,
sağanak halinde gönlüme…
Hep hasretini çektiğim özlemini duyduğum,
bakışlarından…

Dallar yeşil.
Gök mavi, baharın gelişinden…
Kumrular gördüm, sevişirdi yollarda,
ve parklarda neşesinden…
Baktım bir cengi kızı fal açar bir köşede ikimizi sordum ondan,
Çıkmadın, çıkmadın sen falımdan.
Ve birden hüzünler dökülürken gözlerimden,
sessizce uzaklaştım oradan…

Ah, kader.
Böyle mi olmalıydım.
Yüreğimde hala hicrandan kaynaklanan yangının ateşi yanmakta,
adını ister sevda koy ister aşk koy sen.
Ne koyarsan koy bunun…
Bunca kalabalık insan içinde dolaşırken,
neden ben hala yalnızdım.
Seni ararken



A.Yüksel Şanlı er
12 Nisan 2011-04-12
Antalya