33
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2688
Okunma

Ne oldum değil, ne olacağım demeli insan...
Ne hükmü varki, karanlık bulutta ki serçenin, donansın silahını?
Sızlayan bir derin yaradır
Denize dökülen, nehrin onca feryatları
Dağılıp da erirler bir bir yekûn hücreleriyle
O zaman işte belli olur, akları karaları
Damlası bile kalmaz çığlıklarıyla kaybolur
Biterler tüm zerreleriyle
Biçareliğin kör bulutları çıkışta sarar
Tümüyle zehrolup, kavrulur bedenleri
Yapayalnız kala kalırlar
Yabanileşir tüm benliği, yoktur bile kefenleri
Boğum boğum düğümlenir hayat, görünemez ki geleceği
Dağılıp da, ortalardan kayboluşta yıkar
Hayatın boğumlu gerçeği, hükmüyle tümden sarar
Kalmaz hiçbir seveceği
Büyüğün de, küçüğü yuttuğunun gerçekleri ortaya çıkar
Yolun bittiği andır, o an
Heyhatlar da!
Hal bu ki; birleşip de, ortaya el ele çıktıkları o zaman da
Geleceğin ne hayalleri vardı, yürek seslerinde
Tüm haşmetleriyle, o vakurca yürüyüşleri
Sanki kimse kurtulamazdı, binlerce hüner vardı ellerinde
Ya şimdi;
Kolsuz bacaksız olsalardı, yine iyiydi
Kalındı ortalar da, dağıtılan tüm hücreleriydi
Kim kimdir, ne nerede, belli bile değildi
Biçare kalışta yok olan, atinin beklentisinde ki bedenleriydi
Ey zavallı, deli gönül
Nerde kaldı, senin o gururun ve kibrin bilelim
Hani tüm haşmetinle yıkardın, tüm dünyayı istersen
Nasıl oldu da bitti, o gösterişli cüssen?
Haydi, çık ortaya da bakalım, göster de kendini görelim
Nereler deysen?
(12.04.2011)AZAP..
5.0
100% (23)