Edebiyat sanatçıları, ressamlar ve müzisyenler;
bir fonetiğe ayak uydurmuş raks eden insanlar,
önceden ezberlenmiş bir metni, birden bire farklı bir karakterde oynayabilen insanlar
bir sesin, bir sözün, bir de rengin; işte bunların patronları!
Heyhat, zor bir tasviri ifade etmeye çalışacaksınız;
Zarif kadınları ifade edeceksiniz.

“Boyalı, moyalı; cicili bicili; kirpikleri takma, saçları sokma”
İşte kendini önceden ifade etmiş bu;
doğanın parçası kadınları tasvir edeceksiniz.

Dikkat!
Yok elinizde avucunuzda bir materyal,
Yok benzetmeye çalışacağınız araç ve gereciniz.

Zayıf edebiyat sanatçıları, zayıf ressamlar ve müzisyenler;
bir fonetiğe ayak uydurmuş raks eden insanlar;
alkolizmin doruklarındayken, aklınızdan geçen her şey yok oldu,
“yazarım olur biter!” dedikleriniz çoktan yok oldu, sakın ha denemeyin.

Maviye boyamayın mesela,
kaldırımlarda yürümeyin,
yağmur yağmasın sonbahar gelmesin eserlerinize!

Soğuk kış odalarını tasvir etmeyin bana,
camlarına yazı yazmayın,
ya da bir gözyaşını gül yaprağına zinhar denk getirmeyin.

Gül, kurşun, gözbebeği gibi betimlemeleriniz olmasın.
Silah sıkmayın, intihar etmeyin.
Ölmeyin öldürmeyin.

Ay, güneş ve yahut da yıldızlara küfretmeyin;
ağlamayın, ağlatmayın yalnızlıktan muzdarip olmayın.

Siz bana kendinizi anlatmayın.
Kendi imkanlarınızı,
içinde bulunduğunuz kendi durumunuzu tarif etmeyin.

Bana; o zarif kadının ta kendisini anlatın.

Göreceksiniz ki; anlatamadığınız ve kendi hikayenize dönüşmüş olan her eserinizde kahrolacak;
ve denemeye çalıştığınız bir takım buna benzeyen her eserinizde;
gene bir şeylere benzetememiş olacaksınız o letafeti.

Şaşırmayın!

Çünkü şık bir kadına;
tarifi imkansız kelimeler bulunamamıştır henüz.