Deliyim
Zır deliyim
Kime ne yahû?

Yetim malı yemem
Öksüzün ahını almam
Kuru ekmeğim yeter bana
Kimsenin balına bile bakmam

Zahmet açmam hiçbir kula
Eziyet etmem gücüm yetse de

Bir değil bin fırsatta geçse elime
Hak etmediğim bir kuruşa bile
Sürmedim elimi, sürmem

Deli diyorlar ya,
Harbi deliyim

Vatanımın delisiyim
Güzelliğin delisiyim, sanatın delisiyim
Masûmların, kimsesizlerin delisi benim
Emek verenin, üretenin, öğretenin
Zararsız, sevdalı delisiyim

Âlimlerin ilminin delisiyim
Dervişlerinin zikrinin pervanesiyim
Âşıklarının nefesine kurban olmuşum

Ama bir deli damarım var ki
Canımı alsalar da dönmem

Zâlimlere tam deliyim
Yok elimin ayarı
Dilimin hiç yok

Hainlere korkulası deliyim
Câhillere ill’Allah dedirtirim de
Ahmakları taşlarım, kovalarım

Hâsılı kelâm
Hakk delisiyim

Allah’ın sevdiklerine müptelâyım
Sevmediklerinden nefret ederim

Bilirim, ağırdır bedeli
Ses etmem öderim
Susar çekerim

Zararım kendimedir
Varsa davası olan
Çıksın söylesin
Ardımdan değil
Yüzüme desin
Sıkıyorsa!


11 Nisan 2011 - Pazartesi
Kıbrıs – Gazi Mağusa

* Gaziantep’ten Nur Polatkanoğlu’na ithaf edilmiştir...