3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2327
Okunma
Bülbülün sevdası bir gül nihayet.
Banaysa; yarendir gönül dergâhım.
Düşerse bir gonca dalından şayet;
Eğilip derendir gönül dergâhım.
Meyline mayilim, bilmez vesvese.
Ne bir dalavere ne de desise.
Sevgiyi cömertçe verip herkese
Bir ömür sürendir gönül dergâhım.
“Ben” dediysem gayem; yücedir yüce.
Hileyi huy etmiş, devasa cüce.
“İtibar maddeye” gitmesin güce,
Böylece görendir gönül dergâhım
Paylaşmak en güzel yanıdır işin.
Hasislik, hasetlik olmasın eşin.
Farkında, sonu yok böyle gidişin
Sırrına erendir gönül dergâhım.
Ayırmaz hepsi bir; zenginle fakir.
Düsturu; görmektir kendini hakir.
Sorguya alınca Münker ve Nekir,
Hesabı verendir gönül dergâhım.
Dünyaya doğarken, gördüm gerçeği.
Tartmaz ki hatalı, Hak’kın ölçeği.
Yüksekten ziyade bil ki alçağı
Bezeyip örendir gönül dergâhım.
04.2011/Konya
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz