Sahici bir korkuyla açılan kapıdan içeri girdim.
İsimlendiremeğim hazmedilmez bir sakinlikti zamanımı benden çalan.
Gecikmiş yolculuğa hazırlık yapmam lazım diye düşünürken,
Acil çıkış kapılarından sızıverdim mesafelere.
Nefes nefese kaldım peşimdeki anılardan kaçarken.
Düşlere yükselmiş tepelerin ardındaki gerçek gün doğumlarına saklanmışken,
Özlemleri saklayan gün batımlarında tutuklu kalmanın korkusuyla
Panikleyen ruhumu azat ettim yolculuğuma.

Ürkek yalnızlığımı cesur umutlarımın haykırışlarına esir etmişken,
Şifası dualarımda gizlenen cümlelerimi semaya salıverdim.
Sevgiye aç zamanları adımlarken,
Panik halindeki çıkmazlarımı sorguladım.
Farkındalığım acizliğimin sırtını yere sermişken,
Çaresizliğimin yenik düşürdüğü geçmişimi sildim.
Gücümü kelimelerimde hissederken böylesi,
Suskunluğum içime sakladığım çığlıklarımın ispatıyken,
Konuşmanın değil anlaşılmanın önemli olduğunu kavradım.
Çıktığım yolculuğun varılır duraklarına saklıyorum molalarımı.
Az kaldı bilirim.
Bilirim an meselesi dönüşü olmayan yolculuğumun varış çizgisine bir çentik atmama

Gerçeğimin hayalinde takılı kalmayacak ruhum
Her şey tamam.
Bedenim,ruhum,yüreğim.
Geçmişi açan anahtarları bırakıyorum
Acılarımı barındıran anılarımıda
Geleceğin ipoteğinide kaldırdım
Yeniden dediğim herşeyi aldım yanıma
Beyaza boyanmış umutlarımı
Bedenime güç olacak hedeflerimi
Zihnimi uyanık tutacak dualarımı
Evet,
ŞİMDİ YOLCULUK ZAMANI

MİRAGE ( Özlem AYRAL )