Son kalan sigaramı ateşleyemiyorum
Nikotine susuz kalmışken hemde
Sadece dumanın ciğerlerim de ki griliğini hayal ediyorum
Tatmin etmese de mutlu ediyor anlık
Bir el titrekliğiyle yakıyorum kibriti
İlk deneme başarısız
Dışarıdaki rüzgar biraz daha beklememi söyler gibi
Ama ben yılmadan 2. hamleyi yapıyorum
Dumanın her zerresini değerlendirebilmek için
İki dudağım arasında sıkıştırıyorum derhal
Süngerimsi sigara başlığını
Tüm gücümle çekiyorum ciğerlerime
Öyle çekiyorum ki
Sigaranın tümü yanan küllere dönüşüyor
Tıpkı lise tuvaletlerinde dönülen sigaralar gibi
Bir iki nefes derken
Sigaranın cazibesine kapılıp
Konuyorum oradan oraya
Sonra sen geliyorsun aklıma
Bir tebessüm oluşuyor dudaklarımda
Göz yaşları koşuşuyor yanaklarımda
Kalbimin ritmi her geçen saniye
Daha da hareket ettiriyor bedenimi
Parmaklarım arasından sızarken duman
Odama sızan ışıkta devasa bir kare oluşturuyor
Bakarken bu şairaneliğe
Bir acı hissediyorum işaret parmağımda
Tütünüm erimiş olmalı
Kül tablasıyla buluşma zamanı gelmişte geçiyordu
Kısa süren beraberliğimiz anlık tatminlerle son bulmuştu
Tıpkı ‘sen’ ve ‘ben’ gibi.

Joon