Gelmeyen sabahlarda geceye düşman olup
Vefasız sevgiliye bir ömür boyu yandım
Gönül defterlerinden yırtık sayfalar bulup
İki hece yazmakla kendimi şair sandım
Ayşe Yıldız

İz bıraktı gönlüme, unutması zor oldu,
Yaşanan hatıralar yüreğime kor oldu,
Yokluğunda hüzünler terk etmeyen yâr oldu,
Vefasıza kızmakla, kendimi şair sandım.
Yıldız Toksöz

Nasıl bel bağlamıştım, şu yalancı dünyaya
Gerçekten uzak durup kapılmışım hülyaya
Şampiyon edasıyla atlayıp ta deryaya
İki kulaç yüzmekle kendimi şair sandım
S.Sabahattin Karadağ

Ele Hava atışım, hep kendime zararmış
En doğruyu bilenler, birde ele sorarmış.
Benim öğreneceğim, yirmi dokuz harf varmış
İlk ikiyi çözmekle Kendimi şair sandım...
Kulhilmi

Aldım ele kalemi yazarım çalakalem
Ben de şiir görsünler öğrensinler el alem
Yazarçizerdir özel yaratılmış sülalem
Birkaç satır düzmekle kendimi şair sandım
Kadir Yıldız

Kendine koymuş lakap gezer çalım atarak
Dili yanmış bülbülden gül yanında yatarak
Sevdanın adresini günahlara satarak
Beni yandaş çizmekle kendimi şair sandım
Nezahat Yıldız

Gülistan olan gönlüm döndü bir viranlığa,
Güvenmiştim oysa ben ondaki insanlığa,
Sevdamı anlamayan yürekte karanlığa,
Yıldızları dizmekle kendimi şair sandım.
Yıldız Toksöz

Sevgi sermayem oldu karım ise muhabbet
Muhabbeti alanlar razı kalırlar elbet
Umulur ki şefaat eyler bize Muhammet
Ebu Cehli üzmekle kendimi şair sandım
S.Sabahattin Karadağ

Kelimeler dizilir kalemimle sıraya
Hece ile vezini sokar mıyım araya
Bazen olan aklımı çıkarırım kiraya
Birkaç kural bozmakla kendimi şair sandım
Kadir Yıldız

Hiç ihtimal vermedim bağlanmıştım diline
Yüklü başım yaslıydı el vermiştim eline
Nereden bilecektim kapılmıştım seline
Onla gezip tozmakla kendimi şair sandım
Nezahat Yıldız

Tevazünün yolları görünmüyor puslanmış
Grup kurmuş üç beş dost birbirine yaslanmış
Her tarafı kayıyor yalanlardan ıslanmış
Bu zeminde gezmekle kendimi şair sandım
Ayşe Yıldız

Dostlarla olan ortak bir çalışmaydı.Bütün dost yüreklerin emeklerine sağlık.