Geçer gider böyle ibreti alem,
Erler Evliyalar sizlere selam,
Gün azgın kullara kaldı vesselam,
Nere gider böye haller nice olur.

Vaz geçmem ben Şah’ı Merdan Ali’den,
Pirim Hünkar Hacı Bektaş Veli’den,
Yetiş pirim farkımız yok ölüden,
Yok teselli hayat bize güc olur.

Horasan’dan gelir pirlerin soyu,
Carım size gören sensin herşeyi,
Azgın evlat azgın nesil diz boyu,
Hayat darma duman durum acı olur.

Zamane evlatın gözü havada,
Dillik düzen tat yok sıcak yuvada,
Farkında olanlar düşmüş feryada,
Anlasa aptallar kardeş bacı olur.

Sevgi saygı bitmiş zaman telaşı,
Nere gider sonu kulların işi,
Herkes birbirine atarsa taşı,
Bitmez senli benli kinler öc olur.

Hal böyle giderse bitmez eğriler,
Her insan kendince kendin doğrular,
Söz dinlemez çoluk çocuk yavrular,
Yanmaz ocak tütmez baca güç olur.

Gelir gider dünya çarkı pervane,
Yıkılır yuvalar döner virane,
İnsanların insanlığın zoru ne,
Yaşarken yaşamda haller güç olur.

Zalim ve zorbanın işidir fır fır,
Yaşamak çok güzel geçilmez gır gır,
Ömür biter ama çilesi ağır,
Veysel der ki;Yeri gelir güç olur.