Zanneder dünyayı benimdir benim,
Hep böyle geçecek sanar her günüm,
Düşünmez dünyada kalsın bir anım,
İşte buna derler oldum delisi.

Tavır yapar işi gücü nispetle,
Yoktur alakası kader kısmetle,
Sürtünür dalaşır farkı yok itle,
İşte buna derler oldum delisi.

Doğru yol dururken gider tersine,
Kurumuş vicdanı yenik hırsına,
Dersin gitmiş zorbalığın kursuna,
İşte buna derler oldum delisi.

Anlamazki tanrı verir varlığı,
Yaşamamış sıkıntıyı darlığı,
Nere gitse işi şere şerliği,
İşte buna derler oldum delisi.

Aslında değildir varlık ağası,
Kirlidir silinmez gönlünün pası,
Almamış aç açık yetim duası,
İşte buna derler oldum delisi.

Deyildir insanlık dünya malıyla,
Her insan kavrulur kendi haliyle,
Mal değil can gider ölüm yoluyla,
Görmemişe derler oldum delisi.

Veysel der;Dünyada kalır insanlık,
Kalp kırmaki dünya şurda üç günlük,
Bak öbür dünyada geçmiyor binlik,
Bilmeyene derler oldum delisi.