Dere tepe iki dağın arası,
Merak ediyorsan eğer neresi,
Canım tokatıma yakın burası,
Eser burcu burcu kokun Amasya.

Kızılca akyazı bağ bahçe içi,
Bak sahin kayası örnek bir açı,
Canıma can katar canımın içi,
Ağaç gelin dallar takın Amasya.

Ebem Yaslı Çam’dı, şimdi Ergulaç,
Evliya Erenim dertlere İlaç,
Gel benim kalbimde tomurcuk gül aç,
Erlere Pirlere yakın Amasya.

Unutulmaz Şirin ile Ferhat’lar,
Tarih yazar bütün Evliya Zatlar,
Ağasına hizmet eder ırgatlar,
Hiç inkar edilmez hakın Amasya.

Göynüceğe kadar Amasya ovası,
Meşhur olur tarla, toprak ağası,
Gümüşhacı köyün bahar havası,
Beni mest eyledi kokun Amasya.

Şirindir Suluova’n, şirin Merzifon,
Birkaç sene önce gitmiştim en son,
Sıralı bağ, bahçe yol boyu kordon,
İçimden atamam şokun Amasya.

Veysel der ki; Bizim ele çok yakın,
Güzellik bir başka hasta eder kokun,
Böyle kal benliğin kaybetme sakın,
Solmasın güllerin, kokun Amasya.