uyan Azrail;
süt beyaz kollarına aç bana
ben geldim
sar beni soğuk nefesinle


senli cümleler yazarken
sen
eline kalemi bir şeyler karalamaktasın


ince
küçük sesim hala yankılanmakta kulaklarında.
boğuluyorsun avuç içlerimde yavaşça
Konuşmasam bir zerre
dibe çekiliyor yüzün sinsice
Çabalama sakın ellerini iki yana açıp.
basiretsiz

kör hicranın içinde ne kadar susabilir ki gönlün.

vuslat güzergah iken
hangi suskunluğun bana hükmedebilir ki cancağızım?
Susturamazsın benli gönlünü.


Vefasızlığa bürünen yüzün.
oysa
maviliğinin delhizlerindeydim
hüznün karalığında değil.

Küçücük ellerime yargısız infazdayım
kalemimi kırıyorum soğukkanlılıkla
senli cümleler vuslata filizlenirken

bazen
taze bir çığlığın ortasında buluyorsun kendini
bazen de
hicran kavgasının dışında kanamalı durup
bakıyorsun

sana ait yerlerden tek tek sınırdışı ediliyorsun
Kimsesizliğini bir de çoğulsuzluğunu ekleme sakın yâr



Daralmakta hicranın çemberi
gözlerimde ince bir gözyaşı
-Tut ellerimi âşık
bırakma beni bensizliğime.

kalbim yok artık
senli hayat yumuşakça bırakacağım.
özlem yanığı düşlerim yok
bende hiç var olmadın aslında
Kovuldun mu?
Kovduruldun mu?
sen düşün artık cancağızım

Yetimliğin
öksüzlüğe gebe kalsın

Adressizliği doğur kendi cephelerinde.

hicrana sana mı revâ
yoksa
uzaklık nâr mı?

Yüreğimi ikiye ayırmıştım oysa
sussuzum
senli kelimelerimi bırak Azrail"in eline
astım üryanlığımı
Şems ;
kırıklarımı topla avuçlarında
beyaz duvaklı kağıda bir söz de o ekledi
şimdi
aşkzâde,
mâşuk"un baş harfleri hala dilinde
çorağım.
Sustum senli cümleyle,
sen sağınak halinde içime nisan yağmuru gibi yağ diye

Hicranın kara şövalyelerinin işgalindeyim
etrafım sardılar çoktan
eksildim
bitirildim acı çekerek

Dudağıma mutlulukları serpiştereceğine
ipimi çektin kendi ellerinle



ölmeye ramak kala
bana ait yerlerden tek tek sınırdışı ediliyorsun
Kimsesizliğini bir de çoğulsuzluğunu ekleme sakın yâr

Cürmün dürüldü hesabına
Eylemsizliğin reddedildi çoktan
Çek yukarıya kefenimden.
yama iliklerimi maviliğinle
Bırak kanasın kabuk bağlamış yaralarım
Ağırlığınca gelen senli cümleleri elleme..

küçük kızı guslet
yetimliğimde yitirildi acımadan
kirli bir cellâd öldürdü
Gıyabımda kılınmış cenazeme iştirak etme sakın cancağızım

kıyısızım.
yitirdim kalemimi
gül kurusu sinmiş ellerinle
dudak kenarında bir gül fırlatılmak üzere.
hadi sevgili meşrulaştırılıyor hükmümü
ahmakça bir suçun infazındayım
Derim yüzülüyor
Uzat ellerini morg kokan ellerime.

gordion
06/04/2011