Sana hem yakın ,
hem de senden uzağım
şiirlerim bir rüzgar olup essin
açık tut pencereni ,
girsin içeriye ruhum
odanda gezinsin…

Sabahları seviyorum,
insanları seviyorum,
filmleri , şarkıları , kitapları
rüzgarda yaprak olmayı,
geceleri yıldız olmayı,
yaz gecesinde yağmur olmayı
ve en çokta seni sevdim,
yokluğunla yaşamayı
ve seni düşlerimde
anmayı …

Sen,
solgun baharlarda ki yağmurum,
akşam kızıllığında yorgun gölgem,
kış ayazında yaz güneşimsin.
bulutlardaki saklı düşlerim,
sensin ,
sensin , içimde ki
saklı özelim …

Yokluğun yağmura yazı
yazmak kadar zor,
sensizlik ölüm kadar acı
sen, kalbime saplanan
bir sevda kurşunusun.
seni, ya orada bırakacağım
ya da, çıkarırken
canımdan olacağım …

Sen yüreğimde
baharları hatırlatan ,
kır çiçeğimsin ...
ölsem de vazgeçmem ,
sen benimsin , ben de senin
bunu öyle , öyle bilesin .

beyaz yanısın ,
sen buğulu bir camın ardından
izlediğim hayatın
yarısısın ...
diğer yanımsa , hep yarım .

Hayatta üç şeyi sevdim;
seni,
kalbimi
ümit etmeyi
seni sevdim, sensin diye,
kalbimi sevdim, seni sevdi diye,
ümit etmeyi sevdim ,
layık olursun diye…

Bir gece girmez ise
şu gözlere uyku
bil ki aşkım ,
seni düşündüğüm andır
bir gün süzülürse
o mavi gözlerden yaşlar
bil ki bir tanem
işte o an ,
yokluğundan
öldüğüm zamandır .

06 / 04 / 1991