249

BİR BİLSEYDİN

Ah ulan dünya ah bıktırdın beni
Emdiğim sütü burnumdan getirdin
Ne yaptımsa sana yaranamadım
Süzdün damarımı yedin bitirdin

Sülük gibi tenimize yapıştın
Kemirdin, kemir din hiç aç kalmadın
Tıkınarak yedin yine doymadın
Su içtin üstüne birde geğirdin

Bir dirhem bir kemik kaldık sonunda
Hiç konuşturmadın bizi yanında
Merhameti koydun durur torbada
Bizi feryadından tellal ettirdin

Halalı hoş olsun yeme demedik
Sen yedin bitirdin, kemik yaladık
Dedi ni kodunu ağza doladık
Bilmem ki bizimle ne idi derdin

Kimi yar ettin ki kim var koynunda
Kim ne zaman güldü senin sayende
Bu yaşıma geldim tasma boynumda
Çekip bizi peşin sıra gezdirdin

TİRYAKİ daha da sayardı ama
Sen acımadın da acıyor sana
Şu an içinden ne geçiyor sana
Bilseydin o zaman rahat ederdin