hep kışın başlar, tutkulu denen aşklar,
havadanmı,kardanmı,sistenmi bellidegil.
belkide gecelerin çok uzun olmasından,
veya aşk olunacak yüregin olmamasından.

bense hep yal ızlıkla geçirdim o kışları,
bedenim buz tutarken, alevli yüregimle,
yıllar sonra bir bahar, inandım sözlerine,
görmeden gözlerini, vuruıldum gözlerine,

yüregimde boşlugu sözlerin doldurmuştu,
sen, gönlümün sultanı,gözlerime eceydin.
yıllar sonra sadece sana yandı yüregim,
inanmıştım aşkına, sonsuz güven duyarak.

demekki yüreginde,yer etmedi yüregim,
geldigin gibi, yine gittin tek kelime etmeden.
oynadın yüregimle,tekrar yaktın kalbimi,
mademki cesaretin yokyu böyle sevgiye,
yıkmasaydın dünyamı,yüregim yakm asaydın.

biliyorum felegin oynadıgı oyun bu,
yolum uzun ve zor,sonu çıkmöaz olsa da.
dereler kanlı aksa,denizlere ulaşsa,
mil, çekerim gözlere,gözlerini görmesin,
lal ederim dilimi adını adını hiç anmasa,
ellerimi keserim, dokunmasın ellerin,
yüregimi söküpte,bin parçaya bölerim,
sevgini gömdügüm toprakta yeşermesin bir daha.