İlenme dostunun kara gününe,
Günlerin karaya çalar görürsün.
Alacaklı haciz koyar donuna,
Uçan kuşa borcun dolar görürsün.


Zengin isen ağa derler, şah derler,
Beğim derler, paşam derler, şıh derler,
Garibanın hallerine yuh derler,
Dostun sana dişin biler görürsün!


Düşer isen tefecinin peşine,
Haram lokma doğrar evde aşına,
Göz koyarlar koynundaki eşine!
Kuşkular uykunu böler görürsün!


Kar/a günler efkârımı karınca,
Kara günde ben kapkara karınca,
Ya/ karıncasın böyle yakarınca,
Ya garipsin daha neler görürsün.


Düşmeyegör; dedikodun başlanır,
Zengin meclisinde garip taşlanır,
Koynunda beslenen yılan dişlenir,
Ağzından akınca sular görürsün.


Hançerî’yem ne taşırsın avcunda?
Sal da sadakamız olsun acunda.
Taptıkları din var ayakucunda!
’Sin’, şın’a girince n’olur görürsün!


#hançerî | Mart 2011