Sessizliğe ve sensizliğe damga vurup gideceğim bu şehirden…
Her şeye inat umuda sarılıp,çaresizliği atıp koynumdan
Bu sefer…evet bu sefer hoşçakal diyeceğim sana ve şehrine
Yağmurlarımı gizlemiştim göz pınarlarıma
Yağdıracağım sağnak sağnak avuçlarına
Anlayacaksın bir seher yeli alıp gitmiş olacak bedenimi
Gönüldeki sevda silinecek süzülen yaşla yanaklardan
Sen…sen ağlayamayacaksın bile ardımdan
Sessizlikler konuşacak
Gözler değil sadece yürekler bakışacak ve ben gideceğim
Senden ve sensizlikten
Yangınlar yakacak belki bedenimi
Kimsesiz kalacağım…varsın olsun
Sen beni zalim bil…
Sen beni hain bil…
Sevdamıza ihanet ettim say…
Say ki günah kolyesini tak boynuma ben giderken
Yoksa bir daha…
Yoksa bir daha asla kurtulamayacaksın günah izlerinden…
Vurup alnıma kavgayı gideceğim sensizliğin koynundan
Başka kollara sarılacağım belki
Mutsuzluk belki,ümitsizlik mesela
Birgün arayacaksın beni
Yerime seçtiğinde başka sevgiliyi
Anlayacaksın ne kadar geç olsada
Bende ki bu yüce sevgiyi
Gidiyorum…
Gidiyorum…
Hoşça kal…
Sensizliğin sokaklarında kaybolucam belki mutsuz ve umutsuz
Ama anlayacaksın bende ki seni kaybolurken sessizliğin gölgesinde…