Avucuna tutuşturulmuştu.
Onun, kader oyunu.
O hiçbir şeyin farkında olmadan.
Senaryo en ence haliyle hazırlanmıştı,
Ustası, tarafından.
Ve minnacık, avuçlarına çizilip verilmişti.
Oynaması gereken tek kişilik oyunun,
Senaryosunda, yazılı olanları…

Zaman içinde.
Oynadı o, tek kişilik oyununu birer, birer
Yaşarcasına.
Bazen severek, bazen istemeden..
Yanlış yapamazdı, başka türlü oyun oynayamazdı saten.
Oynadı, oynadı,
Ve yıllar sürdü, onun oyunu.
Bitmek bilmedi, ta ki yaşlanana denk.
Kimi tarafından coşkuyla alkışladı, kimi hüzündi onun için ağladı,
Ama o, hep sahnedeydi oynarken..


Senaryo, uzundu,
İçinde acılar da vardı, mutluluklar da,
Ve aşk vardı…
Aşkı, aşıkmış gibi oynadı,acıyı da acı gibi oynadı,
Yüreği yandı, sevdadan, ve /gözyaşları döktü,
Ayrılıkları, hicranları yaşadı en alasından...
Öyle meşhur oldu ki, bulutlara değdi onun başı,
Oynadığı, oyundan.

Fakat o, hiç,
Hiç mutluğu yaşamadı, gerçek anlamda,
Oynadığı kader denen oyununda.
Ve bir gün sıkıldı, emekliye ayrıldı,
Yarım kaldı, sahnede oynanan,
Tek kişilik, oyun...

A.Yüksel Şanlı er
02 Nisan 2011-04-02
Antalya