dahası bundan fazla,
kayın ağaçları gibi, belki çok gölge,
metrelerce yüksek gece, bilmedim kim bu karanlık!
anlamadığım seslerde davet,
soğukcul vaziyetler,
ummasız telaşım, yorgun bulutlarda hüzün seyrederken..

kış dallarının altı yolum, haykırmayışım bu gidiş,
göz değişlerinde son bakış,
utangaç, kirli masum hala yüzüm..
dürtülerimin çıkmazındayım henüz,
uyumaktan çok üşümemeliyim,
beni sormadan ellerim, hadi bu saatte gel ölüm,
gırtlağımda nefes düğümlenirken..

nasılsın sofu, ya sen kardelen,
bende bekledim çok vakit,
gelmedi şubat,
mevsim kırışmadan toprakta, gelmeyecek
gelmemekmiş masalı,
buğdayın yeşil kokusu saçları,
saçları sarı avuçlarında kader..
neden ağlıyorsun nisan?
gözlerim mi kuru? kipriklerim mi yalvar yakar?
hiç unutulur mu yalnızlığı rüzgarın!
kum tavşanı, hasreti yudumluyorken...

AŞKA ECEL FIRSATI

karan