Uykusuz geceler bekliyor beni,
Gecelerde bilmem neler bekliyor.
Gözümde esrâra dair senfoni,
Kalbimi görünmez sesler deliyor.

Kulağımda sesler bir kaç gecedir,
Doksan aylık gebe binbir annenin.
Bu, cevabı meşhur bir bilmecedir;
Sevinin ey kalbim!... Ruhum sevinin.

Karanlık içinde kat kat karanlık,
Kat kat karanlıkta nur ötesi nur.
Varmak bir gecede elbet bir anlık,
Hakikat sımsıcak tenden okunur.

Uzakta görülen bir duman sesler,
Yaklaşan bir yangın, küllenmeyen kor.
Kıvılcım kıvılcım iman ki sesler;
Göğsüme değdikçe beni yakıyor.

İçimde, ateşe daha dalmadan,
Bir dipsiz deryanın serinliği var.
Aklın kârı o an zarar ve ziyan,
Yanmadan nereye, nereye kadar?

Denize kan ile yazılmalı söz,
Ve gecelere harf alev misali.
Kulak sağır sonra kör olmalı göz,
Ta ki gören bulup, bilsin bu hali.

Gönlüm, geçtim binbir masaldan, diyor;
Ve ölüden sesler: Kapıda Yeni.
Gecelerde bilmem neler bekliyor,
Uykusuz geceler bekliyor beni…

Ankara, Nisan 2011