Kılı sen yarattın,
Sen büyütüyorsun,
Olması lazım gelen boya,

Kaşa dur, kirpiğe kal,
Uzayıverse ne olur ki sakal,

Sensin semadan indiren yağmuru,
Sensin bitiren topraktan,
Çıkan buğdayı,
Yoğursan da undan hamuru.

Sensin hazmettiren,
Yediğin lokmayı,
İçtiğin suyu,

Sensin boşlukta döndüren dünyayı,
Sensin isyan edip,
Unuttan duayı,

Sensin gündüz hayata can katan,
Sensin canlılar için,
Gece uykuyu yartan .

Yemek için yutmak,
Çıkarmak için sade,
Elinde var ıkınmak,

Bilmem nedir bu gaflet ve cehalet,
Kendini ilah sanıp,
Allah ile dalaşmak.


Yarın ölmek için sıra bekleyen,
Garip,
Kendine bile,
Değilken sahip,

Bir mikroba,
Yenik düşerken,
Sanırsın,
Arenalarda ölümsüz muharip.

Sormaz mısın,
Kendine hiç,
Bakmak nedir,
Görmek ne!

Düşünmek nedir,
Düşünce ne,

Kimdir göz pencerenden bakan,
Bedenindeki kiracı.

Bunlara bir cevap mu buldun,
Seni Sen mi yaratında!
Olu verdin İNKARCI.