Herhalde dünyada geldim nazara,
Utanmazki zalim yüzü kızara,
Beş para etmezi öttüren para,
Dünya kör şeytandır ona yanarım.

Bende insanım senden eksiktir neyim
Özüm sözüm doğru beydende beyim,
Aslım inkar etmem açık her şeyim,
Gerçekler yalandır ona yanarım.

Atam dedem herif gibi herifti,
Örnek oldu buda bana tarifti,
Bizlerde temiz kalp adet ve örftü,
Unutan yılandır ona yanarım.

Her zaman uzak dur şer ile şere,
Ne gerek yalana göz göre göre,
Bakmaz kendisine çulsuz avare,
Unutmuş bilendir ona yanarım.

Yine sen de bana deli divane,
Üzgünüm nesile azgın zamane,
Bitmiş sevgi saygı olmuş neme ne,
Dertlere salandır ona yanarım.

Gel unutma insanlıkta edebi,
Bu dünya benimdir benim der gibi,
Önce öğren yoktur kefinin cebi,
Sonunda ölendir ona yanarım.

Şair Veysel der ki; Bahtım kaderim,
Böylesi insanlar benim kederim,
Hiç düşünmez bu dünyadan giderim,
Sanki bâki kalandır ona yanarım.