Dün gece yarısı.
İlham dürttü.
Sevgilime sitem.
Kendime teselli dizelerim döküldü şair dilimden.
İki üç mısra yazdı yazmadı,
Kalemin mürekkebi bitti.
Tüh be.
Allah kahretsin.
Bitecek zamanı mı buldun behey kalemim.
Gecenin bu olur olmaz saatinde.
Yarım kaldı şiirim.
Açık bir bakkalda yok ki.
Gidip alayım.
Ne güzel dizeler düzmüştüm oysa.
Tüh be.
İlhamdan da uçtu gitti.
Oturdum ağladım.
Şimdi deli diyeceksiniz.
Ne derseniz deyin.
Ağlarım vallahi billahi.
Saçımı bile yolarım kuranıma kitabıma.
Şiire sevdalıyım ben arkadaş.
Kaç gündür ilham yoktu.
Çıldırmıştım zaten.
Şimdi düştüm yollara.
Baktım şehrin tüm sokaklarına.
Yok.
Koskoca bir şehirde
Açık bir bakkal yok.
Yarın sabah erkenden.
Bakkallar açılır açılmaz hemen.
Bende bir düzine kağıt.
Bir düzine kalem almaz mıyım.
Bu bana ders olsun.

Şiirde nedir ?

Behey ( Ünlem ) Çıkışa bildiren ünlem.

Düzine ( İtalyanca, İsim ) Aynı cinsten on iki parçanın oluşturduğu takım, miktar.