Karanlık sokak kaldırımları
gerçeğin çarkına dönerken
hayat acı yönüyle sütlü ballı zehirini emzirir
sevginin ışığı altında korlanamayan yaşamın
alın teri özünden kopması acı verir
ateşini gömdüremediğimiz küllerimiz tekrar korlaşır
yangınlardaki çiğ danesi kıvılcımlar çakmasına yeter

suyun parçalanması parlaklığını korurken
tekrar bütünleşmesi yenilenmesine yeşillenir
zehr-i mar içilsede ona tekrar ab-ı hayat olarak dönecektir

bilmelisin !
aşk zehirini ellisine kadar sunarken
bir kurşun atışına bir bomba sesi
tesiriyle etkisinde kör eder ederini

”Liebst du mich ? (beni seviyormusun ?) ”
sorusu sorgusuz üşütür!

ellisinden sonra bir bomba sesi bir kurşun sesine
hayatı karartmasına ise tesiri etkisi yeterli kederi

unutmaki !
aşk zehirinin ölüm saati önemlidir sevgili

”İch liebe dich ( seni seviyorum )”
-
bırak seninle beraber olmanın sorgusunda
hayatın üstünün altından
daha iyi olacağını düşünme

kusmuşsun bir kere zehirini kalbime
oradan damarlarıma iniyor
kanım kimseye bu yüzden uymuyor
şifası ölümdür

her sabah yüzümü yıkayışımla
sana olan özlemimi yıkarım
çığlıklarımla seslenirim
sen nerdesin yar!

sana gelirken
gözyaşım ve çıplak ayaklarım su toplasada
sarı yapraklı goncası uçarak kanatlanır sevgiliye
meskenine en deli halimle geliyorum

Tanrı dağlarından tırtıl yaprağı
kırçiçekleri yağmur danesi bekleyişlerine
susuz boynunu büker ya
işte öylece nazlanırım sana
boynum bükük suspus susus sepken

hergün acını hissederek açıyor çiçeğin
yanar dağlara ezber olmuş bestesi
”ses ver es ver seni ver ”

ruhum kül küllüğüne zehirinle
akıttığın suyun karılan çamurundan
külhani olmuş hey külhan yar !

durma öyle yangınlarından çıkar küllerini
bas bağrı yanık bağrım taşır küllüğüne
gecelere uzaklara geleceğe

sarhoş olmuş nutuklarım
kelimelerimi anlatamaz
ruhumun içine savrulmuş mürekkebi
iki kürek arasına mühür diye vurulmuş
bu yüzden hani arada sırada
sorgusuz ağlamalı uzaklara diyorum
sorgusuz ağlıyorken uzaklar

”tırnak içine alıyorum
” iksirin donmasına
biraz daha benden benlen
biraz daha üşü biraz daha don ”
üşümenin donması sana iyi gelecektir sevgili

Gülay GÖKTÜRK