Son arzumun sorulduğu gün
Ellerini tutmak isterdim.
Sanki o an hiç bitmeyecekmiş gibi
Saatlerce gözlerine bakardım.
İsterdim ki zaman dursun,
Zamansız ve mekansız sadece sen ve ben...

Geçti gitti durur mu hiç zaman,
Ellerin kayıp gitti avuçlarımdan.
Mahkumun son arzusu gibi
İdam edilecek de olsam, seni isterdim darağacına çıkmadan.

Unutmadım geçen güzel günleri,
Atmadım, kuruttum bana verdiğin gülleri.
Güllerin ne kokusu ne de rengi kaldı ama
Hatıraları taptaze hala.
Bana yazdığın şiirleri bir defterde topladım,
Her sayfasına bir gülünü bıraktım.
Okudukça duygulandım,duygulandıkça ağladım.
Şimdi çok pişmanım, ben senden neden ayrıldım.

Öyle çok pişmanıım ki aslında,
Dön desen,dön desen hemen dönerim sana!
Sadece tek korkum var şuan aklımda
YA GÖNLÜN BAŞKASINA KAYDIYSA!

Biliyorum artık benim değilsin,
Kimbilir şimdi kimin sevdiceğisin.
Kim tutuyor ellerini şimdi kim?
Kim bakıyor şimdi gözlerine şimdi kim?
Kim diyor ’’kömür gözlüm,sevdiceğim’’
KAHRETSİN O BEN DEĞİLİM, DEĞİLİM...

Sessiz Peri