"Bahara Kadar Bekle Bandini"
John Fante’nin bir kitabı

bak ben bekledim
Arturo seni
beraber gezecektik
sahilde hani
elimize kirli eller değdi
ellerimiz yandı
denize abandık
deniz uyandı

Arturo sen git
sana göre değil bu yaz kampı
ölürsün gülmekten
acıkmak nedir
bilmezsin
arkadaş dileği takılır askına
giyersin
içinden dünyalar geçer
geçer gidersin


atla sen Bandini
katla seyyar gözlerini
akşam bir başka
İstanbul tanışık
barışık hatta
bu böyle

sen yıkadın mı
ellerini
yoksa
ben mi
kaldım geride
hadi söyle
söyle Bandini
ekmeğini katıksız yeme
güneşi ceketine saklama
unut
şehirde gezmeleri
tamam mı Bandini

ruhsuz şarkılar dinlemezsin
hem dilenmezsin
Yeni Cami önünde
güvercinleri
bilmezsin
susamamışsındır yaz gecelerinde
düşüncelerin kuyu olmamıştır
bilmece sevmezsin
palyaçolara gülmezsin
hiç Charlie Chaplin seyretmedin
Gülhane’de halk konserlerine
gitmedin
balık ekmek yemedin
harbi numaraları yutmadın
bakmadın ardına
dönüp bakmadın
yakmadın sigaranı
sabahın ayazında
çöpçüleri takmadın
ama beni yordun
Girne Sokak’ta haybeye
öldün
söyleme kimse bilmesin
sorarlarsa
nereye gömüldün
dün
geçtin Çınar Ağacı
boynunu bükmüştü
sen ağladın Bandini
gördüm
bir de sokak kedileri
gördü

naçarsın Bandini
naçarsın
pençe urup
elin açarsın
gülmek istersin ama
mizah dergilerini teğet geçersin

Asmalı Mescit sokağında
turist mi gördün sen sanki
turistler bir başka mı öldü
ne yani
sen boşuna mı büyüdün
söyleme istersen
söyleme Bandini
tamam mı

tabip bilmezsin öz gönlümde
özgül yara mı
ah Bandini
kov gitsin
korkuluğa konan
kargaları
işleri güçleri
seni gıdıklamak
gülme sakın
gülme Bandini
tamam mı

Bandini
sana bir şey diyeyim mi koçum
neden hep
böyle hüzünlü bakıyorsun
akıyorsun içimden
karşıma
olur olmaz
çıkıyorsun
kaçıyorsun kendinden
bıkıyorsun
tamam mı Bandini

bu hafta maça gel
Söğütlüçeşme’de söğütün altını tutalım
akşamdan gidelim hem
stadyumda yatalım
yırtalım bizi saran kartonu
şaşıralım
yarışalım umutlarımızla
insanlara karışalım
aşalım yüce dağları
"dost eline ulaşalım"
tamam mı Bandini