Geldim bak, günü birlik her günlük
Bir deniz feneri yanında, sanki özgürlük
Yanında kayalara oturdum, yorgunluk
Alanya’yı seyretmek, sanki bir ömürlük

Sonrasında kalkıp, geldiğim yere dönüm
Dünyada böyle yaşanır, sonunda ölüm!

Birçok iş ile uğraşmak, meşguliyet var
Ne kadar uğraşsan da, sonunda ne var?
Uğraşıların hepsi, burada kalacak ey yar!
Anlamları seninle kalır, sonsuza kadar!

Geçen her zaman, bir mazi olup kalıyor
Gelecek zaman, gizemli orada bakıyor

İşte, bak bir dondurma, al eline tadına bak!
“Don-durma” çalış, yoksa erir gidersin hey hak!
Donup gittikten sonra, onların tadına kim bakacak?
Onlar geride, hesapları vermek için bizde kalacak!

Ne donalım, nede duralım, çalışıp anlayalım!
Eriyip gitmeden evvel; nedir onlar, kavrayalım!

Alem-i Sır der; onların tadı da, bizimle kalsın
Yaptıklarımız, yapacaklarımız nedir anlaşılsın
Ayaklarımız hiçbir zaman, doğru yoldan şaşmasın
Ağlayarak geldik, gülerek gidelim ki, anlaşılsın!

Alem-i Sır