Bu ait olmamislik hic bir yere,
Nice Yüreklerin,
Düsüncesini tüketti de,
Enson benim Duraklarimda,
Enson benim solmus Dudaklarimda,
Merakli bir ifadeyle ucusurken,
Bu ait olmamislik hic bir yere,
Nice uzun Geceler,
Nice Yildizlar söndükten sonra,
Bir Masal perisinden,
Bir hayal ülkesinden,
Tenine bulanir gerceklerin,
Ve Sen cikagelirsin,
Heykeller gibi magrur aslinda,
Yüzyillara kafa tutmus yalnizligin koynundan,
En beyazidir,
üzerine giyindigin,Sihirlerin,
Hep senin etrafinda dolanir Ecelerin,
Ve Sen cikagelirsin,
Ait olmadigin yerlerden,
Tüm Tarihleri firlatip,
ölümün Cöplügüne atarak,
ince,narin Cenenle,
Gözlerinde seni Sen yapan ifadenle,
Teninde Alevle,
Yangininla, Yüreginde,
Külünle,Dumaninla,
Sen cikagelirsin...

Heryer ait olunacak bir yerdir,seninle,
ister yoksul bir tahta Masada,
örselenmis bir Yüz olsun,
ister kaliplara bölünmüs,
düzeli bir Yasamin,
Basamaklarinda dursun,
Sen cikagelirsin,
Cam Fanuslar kirilir,
Sular dökülür ve Zaman biter,
Koyar basini Ellerime,
uyursun,
Akip giden ise,
Yalniz bir Tebessüm simdi,
Dudaklarimdan
Boynuna...

Ersoy Cav 2007