Ay vurdu senin Gül yüzüne,
o men ki,
Eskinnen küle dönmüs,
Divane,
Hara getsem,
Garanligin icinde,
Bir yildiz kimi sen,
Saclarimda menim sen,
Ellerimde Menim sen,
Üregimde menim sen,
Men ölende belki,
Menimsen...

Ellerin köctügünde Ellerimnen,
Oynadi yerler yerinnen,
Zehir icmis Gelbim,
Senin Ellerinnen...

Seni alip giden yollar mana bakir,
ölüp itip bir Hayat,
Solup gedip bir Bahar,
Nece cok Günes cekip
Gözlerini üstümnen,
Nece cok,
Yagmur döyüp Geceleri,
Zifir garandiga tüsüp ümitlerim menim,
Yarinlara sirt dönüp Hayallerim menim,

Ay vurup Aezer yüzüne,
Hara gedim sensiz men,
Her yanim küle dönüp menim...

Bilirem men,
Hecbir zamanin icinde,
olan degilsen,
Hecbirsey,
Tam olan degil sensiz,
Bilirem,
Noyular,dasa dönsün Bulutlar,
Noyular,Gisa dönsün bütün Baharlar,
Menimde bir Tesellim var,
Menimde yoklugunda...


Verip Canimi öz Gelbimnen sana,
oksuyup Gahrinnan,
Her yanim birez sana,
Menimde bir Tesellim var,
Hara getsem,
Mennen gelirsen.

Göklerde Yildiz kimisen,
Ellerimde,
Yarali bir Gül kimisen,
Yüregimde sen,
Men ölende bilirem,
Menimsen sen...

Ersoy Cav 2006