Çek ellerini kırmızılğımdan
bakır renkli bulutlara yükledim düşlerimi
maviliğinle örtme bulutları.
aşk yağıyor gül(e) can veriyor
yarılsın toprak her yağmur taneleriyle
yeşersin gözlerimin önündeki umut sağanağında.
özlem susuzluğuma merhem olsun ıslak rüzigâr..
bırak yağsın sinem sinem umut…
bırak açabildiği kadar açsın gülüm
eteğime doldurdum özlem yanığı yağmuru
avuçlarında benden kalan gül taneleri sakla cancağızım
gül verenin elinde gül kalır vefalı
sus şimdi.
zaman dilin lâl olduğu vakit

" Hicran var şimdi"

yüzümü buldum yüzünde gülümü.
şimdi vuslat kapıları sonuna kadar açık.
dilimde sevda türküleri
gece karası gözlerin bende
bin hüsnüyusuf’a denk gelirken köprüler kurarım vuslata

bir serçe olsam
rotam sana
pencerene gelip vursam camına
sonunda sen varsın
her kanat çırpış da sana haberci rüzigâr

bir bardak su dudağıma deyince.
saf tutarım aşk ocağına
diz çökerim Mevla’nın önünde
ben susarım
güle can gelir gayri.
Şems’imsin

kalemim morga soyunmuş gözyaşlarımı giydirdim.
belki de hiç büyümemişim
ben hâlâ "küçüğüm" cancağızım

hicrana inat açan güller nefes aldıkça,
ben büyümem vefalım
29/03/2011
gordion
Gül Özkan