Üşürüm..!

Ben bir sokak çocuğuyum
Adım gurbet…
Titredikçe soğuktan yüreğim
Dolaşırım inatla
Tüketse de yavaştan beni bu kahrolası hasret

Dikenli çalılara sürterek gölgemi,
Yürürüm kendinden istikametli yolları,
Terkedilmiş bir liman karşılar önce
Yarısını paylaşmış denizle, bir sandal
Üşürüm…

Bir gemi görünür ufuktan,
Yanaşmadan rıhtıma daha
Fırlarız kaptan köşküne, destursuzca,
“Çek şöyle kınalı adaya yavaştan kaptan“
Oradan Büyükada,
Ya da hız kesmeden kır dümeni,
Çık akıntılı sularından boğazın
Görünelim azıcık, gönül koymasın Ege,

Geçince Rodos’un karşısına,
Ufuktan kayıp olunca dolun ay
‘Sesleniriz….
‘Kalimera Yorgo ,kalimera Eleni’
Sonra süzülüp sessizce
Tutup saçlarından mehtabı
Bağlarız demir atmış teknelerin direklerine,
Uyanmadan daha balıkçılar düşlerinden
İşleriz ilmik ilmik,
Tüm orkinosları ağdan bileklerine

Buza dönüşünce yanağımdan süzülen damlalar
Ne sen kalırsın yanımda
Ne tayfalarına izin verdiğim
Fırtınalar arsızı yaşlı gemim,
Anlarım ki;
Sokaklar arasında ,duvarlara sürtünerek dolaşan
Kızarmış ekmek tadında nefesiyle
Sadece yalnızlığım .sadece benim..

Kış erken mi geldi ne,
Gece gece üstümü kapatacak kar
Üşürüm…
24-3-11


*.Kalimera-Günaydın(Yunanca)