İki bin on birin yir mi iki Mard’ı
Şiir klip yapma hevesi vardı,
Faruk Sinan Beye talimat verdi,
O gün benden bana kaldı bir anı.

Gebze ile İstanbul’dan ötede,
Esenyurt’da en son yedi tepede,
Yok elde avuçta kaldım şüpede,
O gün bana bende kaldı bir anı.

Şiir yazmak bende oldu fırtına,
Çaresiz bu garip boşa yırtına,
Bindim hayal gemisinin sırtına,
O gün bana bende oldu bir anı.

Gözü tok gönlü tok ağadan ağa
Minnattarım sana Sinan Buzova,
Hep senin üstüne bendendir dua,
O gün senden bana kaldı bir anı.

Şiir de şiirin içinde faslı,
Maksat tükenmesin şairin nesli,
Garip şair şimdi daha da hırslı,
Unutmam o günü kaldı bir anı.

Gerçek budur neye söyleyim yalan,
Tatlı söze delikten çıkarmış yılan,
Sinan Buzova’dan hatıra kalan,
Hoş görü şefkati oldu bir anı.

Garip şair Veysel çareler arar,
Yarına umutlu hayaller kurar,
Yok elde avuçt a kendini yorar,
Sağlık olsun bu da oldu bir anı.